Jeszcze bardziej zdumiewające, że coraz większa wrogość w stosunku do społeczności LGBT jest szyta grubymi nićmi paździerzowej wersji narodowego pseudokatolicyzmu – pisze Łukasz Sikora w Emisji Weekendowej.
Gdyby w amerykańskiej kampanii wyborczej, która toczy się w cieniu walki z epidemią, którykolwiek z kandydatów zdecydował się na frontalny atak na osoby LGBT w stylu urzędującego polskiego prezydenta, jego szanse na wygraną zmalałyby dramatycznie, jeśli w ogóle jakieś by mu jeszcze zostały.
W USA w aż 37 stanach oraz w stołecznym Dystrykcie Kolumbia prawo zezwala na legalizację związków jednopłciowych (niekiedy w formie małżeństw, ale też sformalizowanych związków partnerskich), i dzieje się to już od lat. Po prostu, ludzie o odmiennej niż hetero orientacji płciowej traktowani są tam jak wszyscy inni, a wszystko to w kraju, w którym obecny prezydent obsadził Biały Dom rekordową liczbą ultrakonserwatystów na najwyższych szczeblach władzy.
Nikomu jednak nie przyjdzie do głowy, aby otwarcie potępiać osoby LGBT, bo wolność – mierzona najróżniejszymi kryteriami – jest dla Amerykanów świętością.
Tymczasem w samym środku Europy sztabowcy Andrzeja Dudy wykalkulowali, że uderzając w gejów i lesbijki, ich kandydat autentycznie powiększy swoje szanse na kolejną kadencję na Krakowskim Przedmieściu. W antytęczowym boju głowie państwa dzielnie sekundują propagandziści z jedynie słusznych mediów oraz oczywiście rządzące ugrupowanie, znane ze swoich ksenofobicznych zapatrywań, nazywanych niekiedy zwodniczo „patriotyzmem”, czy „obroną tradycji”.
Bądź na bieżąco.
Obserwuj nas na Google News!
Nie przeszkadza im rozgłos w światowych mediach, które w osłupieniu relacjonują poczynania partii kształtującej życie polityczne w dużym europejskim państwie poprzez jawne i nieskrywane wyrazy niechęci wobec mniejszości seksualnych. Nie przeszkadza również postawa najważniejszego hierarchy Kościoła, którego pontyfikat już stał się symbolem walki o prawa prześladowanych mniejszości na całym świecie, o czym sam Franciszek często powtarza w swoich wystąpieniach.
Polska według PiS-u, kościół według PiS-u, telewizja według PiS-u nie mają jednak nic wspólnego z wolnością światopoglądową, chrześcijańską miłością do bliźniego, czy respektowaniem praw człowieka, pomimo że jako kraj jesteśmy sygnatariuszami chyba wszystkich najważniejszych międzynarodowych dokumentów powstałych w trosce o równość obywateli.
Zdumiewające, że ten pełzający apartheid ciągle znajduje poklask pośród tak wielu Polaków, bo przecież słupki „zjednoczonej prawicy prezesa” trzymają się na poziomie 30-40 procent już od kilku dobrych lat. Jeszcze bardziej zdumiewające, że coraz większa wrogość w stosunku do społeczności LGBT jest szyta grubymi nićmi paździerzowej wersji narodowego pseudokatolicyzmu, a dosłownie żaden z krajowych biskupów nawet nie pisnął jednego słowa w obronie wytykanych palcami współobywateli.
Ale, jak ostatnio udowodnili bracia Sekielscy, oni po prostu wolą zabawę w chowanego.
